Στο επίκεντρο του αγώνα να
βρεθούν οι σύγχρονες ανάγκες των παιδιών
Το τελευταίο
διάστημα γινόμαστε θεατές άλλης μιας αποπροσανατολιστικής
αντιπαράθεσης μεταξύ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, και της ΚΕΔΕ. Αυτή τη φορά
στο επίκεντρο έχει το χρόνιο και επιστημονικά
θεμελιωμένο αίτημα της υποχρεωτικότητας της δίχρονης Προσχολικής Αγωγής,
με ευθύνη του κράτους.
Από τη μια, η κυβέρνηση παίζει με τις ανάγκες των
παιδιών, των λαϊκών οικογενειών και χιλιάδων παιδαγωγών, σε μία περίοδο που
συνεχίζει να φορτώνει αλύπητα τη λαϊκή οικογένεια με χαράτσια, θυσίες και
μέτρα, στο όνομα της ανάκαμψης της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Νομοθετεί
την σταδιακή εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής, σε συνάρτηση με τις διαθέσιμες υποδομές
των νηπιαγωγείων. Ωστόσο, δεν παίρνει κανένα ουσιαστικό μέτρο
στήριξης ούτε των νηπιαγωγείων, ούτε των δημοτικών παιδικών σταθμών.
Δε συζητά για αύξηση
της κρατικής χρηματοδότησης, για μαζικές προσλήψεις μόνιμων παιδαγωγών και του αναγκαίου βοηθητικού προσωπικού,
για σύγχρονες κτιριακές εγκαταστάσεις, για
τη διευρυμένη λειτουργία των δομών κ.ά.
Από την άλλη, η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ προβάλλει το αντιεπιστημονικό και αντιδραστικό αίτημα για κατάργηση της
δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και ταυτόχρονα ζητά να περάσουν τα νηπιαγωγεία στην ευθύνη των δήμων. Δηλαδή, ζητά να επεκταθεί (σε ακόμη μεγαλύτερο
βαθμό) στα νηπιαγωγεία το καθεστώς κάτω από το οποίο λειτουργούν οι παιδικοί
σταθμοί: ανεπαρκείς υποδομές, που δεν καλύπτουν το σύνολο των παιδιών, με την
αγωνία των γονιών κάθε χρόνο αν θα πάρουν τα παιδιά τους, με συμβασιούχους
παιδαγωγούς και βοηθητικό προσωπικό, που κάθε χρόνο ανακυκλώνονται.
Η κυβέρνηση κόβει και η ΚΕΔΕ ράβει. Και οι δυο μαζί στρώνουν το έδαφος για την υποβάθμιση
του παιδαγωγικού έργου, την εμπορευματοποίηση, και το τσάκισμα των εργασιακών
δικαιωμάτων.
Από κοινού με την ΚΕΔΕ, η ηγεσία της ΠΟΕ-ΟΤΑ και του
Πανελλήνιου Συνδέσμου Βρεφονηπιαγωγών (ΠΑΣΥΒΝ)
καλλιεργούν το συντεχνιασμό φέρνοντας σε αντιπαράθεση τους βρεφονηπιοκόμους με τους νηπιαγωγούς. Λένε
πως υπερασπίζονται τα επαγγελματικά δικαιώματα των βρεφονηπιόκομων, αλλά δε λένε κουβέντα για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων
παιδαγωγών και άλλων εργαζομένων στους παιδικούς σταθμούς. Λένε πως υπερασπίζονται
τους παιδικούς σταθμούς, αλλά δε μιλάνε για το καθεστώς χρηματοδότησής τους,
που συναρτάται από το πρόγραμμα του ΕΣΠΑ, το οποίο κατευθύνει ζεστό χρήμα προς
τους ιδιωτικούς σταθμούς. Η λογική που
προβάλλουν, να μπορεί ο γονιός να επιλέγει τη δομή που θέλει για τα παιδιά του,
«κλείνει το μάτι» στις ιδιωτικές δομές αλλά και στις ιδιωτικοποιημένες δομές
των δήμων,
απαλλάσσοντας ουσιαστικά το κράτος από την ευθύνη του να εξασφαλίσει για όλα τα
παιδιά υποχρεωτικά το δικαίωμά τους στην Προσχολική Αγωγή.
Σε κοινή ρότα με την
ΚΕΔΕ και την ΠΟΕ-ΟΤΑ βρίσκεται για άλλη μία φορά η πλειοψηφία του Δ.Σ.
του σωματείου εργαζομένων του δήμου Αγίου Δημητρίου, μαζί με τη δημοτική αρχή
της Ανδρούτσου. Οι αγωνιστικές τους κορώνες (που μεταφράζονται σε δήλωση
άδειας την ημέρα της απεργίας) γύρω από τα εργασιακά δικαιώματα επί της ουσίας
δεν ακούγονται πέρα από τις δικαστικές αίθουσες, όπου «τρέχουν» τους εργαζόμενους
να βρουν το δίκιο τους μέσα από μακροχρόνιες και κοστοβόρες δικαστικές
διαδικασίες.
Καλούμε τους εργαζόμενους στους παιδικούς σταθμούς και
στα νηπιαγωγεία, τους παιδαγωγούς και το βοηθητικό προσωπικό με κάθε είδους
εργασιακή σχέση, καθώς και τα νέα
ζευγάρια, τις λαϊκές οικογένειες, να ενωθούμε σε κοινό αγώνα, κόντρα στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης και τους
κράτους, μακριά από διασπαστικές και αντιδραστικές λογικές. Να βάλουμε στο επίκεντρο των διεκδικήσεών μας την
κάλυψη των σύγχρονων αναγκών των παιδιών.
Αυτό σημαίνει ότι το κάθε παιδί
πρέπει να έχει μια θέση μέχρι τα 4 χρόνια στους παιδικούς σταθμούς και δίχρονη Προσχολική Αγωγή στα
νηπιαγωγεία και αυτό να του παρέχεται δωρεάν και με ευθύνη του κράτους.
- Οι παιδικοί σταθμοί και τα νηπιαγωγεία πρέπει να είναι σύγχρονοι, ασφαλείς, αποκλειστικά κρατικοί δημόσιοι και δωρεάν, και να έχουν το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων.
- Να υπάρχει ενιαίο, επιστημονικά αναβαθμισμένο πρόγραμμα αγωγής με ευθύνη κεντρικά του κράτους.
- Να μειωθεί η αναλογία των παιδιών ανά παιδαγωγό και να προσληφθούν περισσότεροι επιστήμονες παιδαγωγοί, καθώς και βοηθητικό προσωπικό, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
- Να μονιμοποιηθούν όλοι οι εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Σήμερα είναι αναγκαίο, ώριμο, και εφικτό να
διευρυνθούν και να αναβαθμιστούν ουσιαστικά οι δομές Προσχολικής Αγωγής για μια ολοκληρωμένη φροντίδα και αγωγή όλων
των παιδιών, που θα στηρίζουν, κατά προτεραιότητα με υποστηρικτικές δομές σίτισης και
ξεκούρασης, τις ανάγκες του παιδιού, των εργαζόμενων γονέων. Γι’ αυτό είναι απαραίτητο να εξασφαλιστεί, εδώ και
τώρα, άμεση και γενναία
χρηματοδότηση από το κράτος, τα ευρωπαϊκά κονδύλια να διατίθενται
αποκλειστικά για την επέκταση και ενίσχυση των δημόσιων δομών και όχι την
χρηματοδότηση των ιδιωτών και να ιδρυθούν σύγχρονες κτιριακές εγκαταστάσεις.
